Wiki: Donna Summer

Donna Summer, pseudoniem van LaDonna Adrian Gaines [Boston, 31 december 1948 – Key West, 17 mei 2012], was een Amerikaans zangeres, songwriter en artieste. Ze was het bekendst van haar discohits uit de jaren 70, die haar de bijnaam “koningin van de disco” opleverden. Als een van de weinige discosterren slaagde ze er ook in om hits te scoren in andere genres als R&B en Dancepop.

Nadat ze in München was gaan wonen, trouwde Gaines met de Oostenrijkse acteur Helmuth Sommer en nam daarna haar artiestennaam Donna Summer aan, een verengelsing van het Duitse woord Sommer [zomer]. In 1971 bracht ze in Nederland haar eerste solosingle uit : Sally Go Round the Roses. Summer tekende daarvoor een albumcontract in Nederland.

Lady Of The Night is de titel van haar eerste album uit 1974, dat alleen in Nederland werd uitgebracht. De van dit album afkomstige single The Hostage was haar eerste Europese hit. De single Lady Of The Night was vooral in Nederland succesvol. [eigenlijk een Engelstalige smartlap over een prostituee/escortmeisje]. Summer trad regelmatig op in AVRO’s Toppop en in de satirische en vaak controversiële televisieshow Van Oekel’s Discohoek van Dolf Brouwers alias Sjef van Oekel. Bovendien werd Nederland in die tijd als belangrijk trendsettend land gezien voor de popmuziek. Nederland was min of meer de bakermat van haar succes. Haar eerste album werd echter een matig succes.

In 1975 keerde Summer terug naar de Verenigde Staten. In 1975 werd in veel landen Love To Love You Baby uitgebracht. Het nummer sloeg in als een bom. Het gekreun dat de zangeres in dit nummer ten gehore bracht, was een tijd lang het gesprek van de dag. Het nummer schoot in veel landen naar de eerste plaats in de hitlijsten. In de VS werd het nummer eerst niet uitgebracht, maar wel door enkele radiozenders gedraaid als import uit Europa. Uiteindelijk werd het ook in de Verenigde Staten uitgebracht en ook daar een grote hit en uitgebracht als een van de eerste disco maxi singles. Een aantal radiozenders boycotte de single echter wegens obscene geluiden. Maar haar naam werd wel gevestigd. Haar volgende album A Love Trilogy kwam uit in 1976. Het van dit album afkomstige nummer Could It Be Magic werd vooral in Europa een grote hit. Op A Love Trilogy staat evenals op Love To Love You Baby een lang nummer [Try Me I Know We Can Make It] dat op vinyl een hele plaatkant in beslag nam. Down Deep Inside [1977] was de titelsong uit de film The Deep met in de hoofdrollen onder anderen Nick Nolte, geproduceerd door John Barry [die ook onder andere James Bond produceerde]

In de jaren daarna bracht Summer meerdere singles uit, die allemaal grote hits werden ook mede door de opkomst van de disco muziek. Er werd in die periode gezegd dat “alles wat Donna Summer aanraakt, verandert in goud”. Ze kreeg in 1975-1976 de officiële titel The Queen of Disco en de officieuze titel The First Lady of Love, de laatste als marketing van haar label Casablanca, dat haar lanceerde als disco-liefdesgodin. Ze was een van de weinige discoartiesten die ook veel aandacht aan elpees besteedde in de vorm van conceptalbums met een vast thema: zoals “A Love Trilogy”, “Four Seasons Of Love”, “I Remember Yesterday”, “Once Upon A Time” en “Bad Girls”. Deze albums waren dusdanig gevarieerd qua muziek dat Donna met recht als de meest vooruitstrevende en innovatieve zangeres van haar tijd werd gezien. Ook wist ze haar enorme bereik en manier van zingen zich aan elk lied aan te passen. Haar eerst live album “Live And More” [1978] wordt nog steeds gezien als een van de beste live albums aller tijden. No more Tears [Enough Is Enough] was een duet samen met Barbra Streisand. Het werd een wereldhit en de eerste platina maxisingle in de Verenigde Staten. Bekend is dat beide diva’s zo onder de indruk van de ander waren, dat ze [ondanks eerdere pogingen] het nummer apart hebben ingezongen. De langzame intro is zelfs door de songwriters voor Streisand geschreven, omdat disco toch meer Summer op het lijf geschreven was. Summer heeft in 1978-1979 vier nummer 1-hits op rij weten te scoren in de Billboard Hot 100. Dat was toen een unicum en voor zover bekend is dat nadien door geen enkele andere artiest geëvenaard. Het duet met Barbra Streisand is ook het meest succesvolle duet in de popmuziek tot nu toe.

Daarna volgde in 1979 de grote hits Hot Stuff, On The Radio and Dim All The Lights. Inmiddels werd het geloof [christendom] steeds belangrijker voor haar. Ze werd genomineerd voor een Grammy Award voor Album of the Year en voor Best Disco Recording. Voor On The Radio ontving Summer ontving opnieuw een Grammy-nominatie voor Best Female Pop Vocal Performance. In 1979 speelde ze acht uitverkochte nachten in het Universal Amphitheater in Los Angeles. Casablanca Records bracht in oktober 1979 het album On the Radio: Greatest Hits Volumes I & II, haar eerste internationale verzamelalbum met daarop al haar grootste hits.

Bron: Wikipedia, de vrije encyclopedie.